Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Χτύπημα

και είναι κάποια παιδιά που δεν φοβούνται να τσαλακώσουν την ψυχή τους
με οποιαδήποτε συνέπεια..
είναι αυτές οι ψυχές που ποτέ δεν θα χλευάσουν τους υπόλοιπους..
στον καθένα θα βρούν ένα παράδεισο..
τον χρυσό που κρύβεται στην καρδιά τους..

και αυτά τα παιδιά,όσο και να μην τα παρατηρείς,
πάντα βρίσκονται εκεί..
σαν ένα τρίτο μάτι..ρουφάνε όλη την σοφία της ζωής..
την αρπάζουν στα χέρια τους και την χαιδεύουν..

και είναι και τα άλλα παιδιά..
που δεν μπορούν να ψάξουν μέσα τους..
όσο και αν μεγαλώνουν..δεν τους αρέσει..
δεν τους αφήνει το χάος τριγύρω τους
να νιώσουν το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης..
την μαγεία της ανακάλυψης..

την τριβή με το εγώ σου και την εσωτερική σου σαπίλα..
δεν παλεύουν να ξεφύγουν-απλά υποκύπτουν..
γίνονται όλοι αυτοί που με μια ματιά
μπορούμε να κάνουμε κομμάτια τις ψυχές τους..

χωρίς να το θέλουμε..χωρίς να μας ζητηθεί..

πόση δύναμη κρύβει η ισορροπία..
το νιώσιμο της νύχτας-η μυρωδιά της ασφάλτου όταν πέφτεις..
η γεύση του αίματος ανάμεσα στα δόντια σου..
που σε ξυπνάει σαν ναρκωτικό..

την στιγμή που δεν μένει τίποτα άλλο παρά..
να σηκωθείς- να συνέλθεις και να συνεχίσεις ξανά..

στο επόμενο πέσιμο-στο επόμενο χτύπημα-στον επόμενο πόνο..



Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Υπόθεση

απέδειξε στον εαυτό σου ότι υπάρχεις..
ότι η ζωή δεν είναι μια χαμένη υπόθεση..
πείσε τον οτι αποδίδεις..

οτι είσαι δραστήριος-ζωντανός..
με το να κάνεις πολλά πράγματα..
να είναι η μέρα σου επιφανειακά γεμάτη...

και όμως το βράδυ το ξέρω οτι γυρνάς σπίτι σου,
και η καρδιά σου είναι νηστική-ατάιστη..
σαν τα σκυλιά που βλέπεις στους δρόμους..

δεν σε ικανοποιεί τίποτα..
συναισθηματική αχαριστία..
και ας παλεύεις κάθε μέρα για να νιώσεις ευτυχία..
την τρελή αυτή ουτοπία..

και ας μαζεύεις στιγμές όλα αυτά τα χρόνια
και συχνά τις ξεχνάς..
δεν ήταν παρά στιγμές και όχι πραγματικότητες..
ή σταθερές εποχές μέσα στο χρόνο...


και μείνε ακόμα μια φορά λυπημένος
και εξουθενωμένος απο την σκέψη..

Σήμερα

την πρώτη φορά είπε:
''όλα θα τα αντιμετωπίζω με ένα χαμόγελο''-χαλαρά..
αμέσως όμως φοβήθηκε τον σταρχιδισμό που βλέπει γύρω του..

την επόμενη είπε θα τους δαγκώνω όλους..
θα βγάζω την ένταση μου και ας καταλάβει όποιος θέλει..
μέσα απο τον σκληρό μου τρόπο..
έχασε τον εαυτό του πολύ γρήγορα..
κόντεψε να τρελάθει-όπως αυτήν την τρέλα που βρίσκει τριγύρω του...

την επόμενη είπε θα στραφεί στον εαυτό του..
και βίωσε την απέραντη μοναξιά..
τον ατομικισμό που έβλεπε κάθε μέρα στα μάτια των γύρων του..

την επόμενη είπε θα είμαι ανοικτός..
κοινωνικός..θα παλέψω συλλογικά τους δαίμονες μου..
μέσα σε λίγες ώρες-μέσα απο δήθεν ομάδες..
είδε την ανάγκη του ηγετισμού που αναπτύσσουν κάποιοι..
το μίσος στην ''άλλη'' ομάδα..
επειδή έτσι πρέπει...

σήμερα...που βρίσκεται σήμερα-τώρα?
συλλέκτης στιγμών..κάπου στα βιβλία..
κάποτε στην ποίηση-ίσως στην μουσική..

στην αναζήτηση αληθινών βλεμμάτων-
στην αυτοκαταστροφή που κρύβει ο έρωτας..
στο βόλεμα που κρύβει η αγάπη..

και στην ελευθερία που κρύβει η αλήθεια...