Χτύπημα

και είναι κάποια παιδιά που δεν φοβούνται να τσαλακώσουν την ψυχή τους
με οποιαδήποτε συνέπεια..
είναι αυτές οι ψυχές που ποτέ δεν θα χλευάσουν τους υπόλοιπους..
στον καθένα θα βρούν ένα παράδεισο..
τον χρυσό που κρύβεται στην καρδιά τους..

και αυτά τα παιδιά,όσο και να μην τα παρατηρείς,
πάντα βρίσκονται εκεί..
σαν ένα τρίτο μάτι..ρουφάνε όλη την σοφία της ζωής..
την αρπάζουν στα χέρια τους και την χαιδεύουν..

και είναι και τα άλλα παιδιά..
που δεν μπορούν να ψάξουν μέσα τους..
όσο και αν μεγαλώνουν..δεν τους αρέσει..
δεν τους αφήνει το χάος τριγύρω τους
να νιώσουν το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης..
την μαγεία της ανακάλυψης..

την τριβή με το εγώ σου και την εσωτερική σου σαπίλα..
δεν παλεύουν να ξεφύγουν-απλά υποκύπτουν..
γίνονται όλοι αυτοί που με μια ματιά
μπορούμε να κάνουμε κομμάτια τις ψυχές τους..

χωρίς να το θέλουμε..χωρίς να μας ζητηθεί..

πόση δύναμη κρύβει η ισορροπία..
το νιώσιμο της νύχτας-η μυρωδιά της ασφάλτου όταν πέφτεις..
η γεύση του αίματος ανάμεσα στα δόντια σου..
που σε ξυπνάει σαν ναρκωτικό..

την στιγμή που δεν μένει τίποτα άλλο παρά..
να σηκωθείς- να συνέλθεις και να συνεχίσεις ξανά..

στο επόμενο πέσιμο-στο επόμενο χτύπημα-στον επόμενο πόνο..