Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΛΟΙ

έτσι είπα απλά να γράψω-για τις ώρες που με τρυπάνε μέσα σε 4 τοίχους..
Για την αποσύνθεση που βιώνω σε κάθε δραστηριότητα που αγαπώ..
Για την αποσύνθεση των γύρω μου..

Για τις έννοιες που όλοι προσπαθούν να με πείσουν οτι δεν παίζουν ρόλο..
Όμως με αυτές έχω μάθει να πορεύομαι..δεν ξέρω άλλο δρόμο..
Για την επιφάνεια σε όλα της τα επίπεδα και για το να πάτε να γαμηθείτε όλοι.
Που τόσο πολύ με πονάει όταν το λέω...

Γιατι το ΄΄όλοι΄΄ δεν υφίσταται στο μυαλό μου..
Υπάρχει το κάποιοι..αυτοί οι ιδιαίτεροι που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να με κάνουν να τους εντάξω στο όλοι..

Τι και αν γράφω αυτόματα..χωρίς διορθώσεις και συντακτικό..
Τι και αν φτύνω την ειλικρίνεια και την απλότητα της ύπαρξης σε όλους γύρω μου..
Μάταια αδέρφια..νωθρά μυαλά και δυσκοίλιες σκέψεις μου δίνεται κάθε μέρα να καταναλώσω...

Ας σκεφτώ λοιπόν το επόμενο μου ταξίδι-τον επόμενο στόχο που θα με κάνει να μείνω ζωνανός σε αυτό το αστείο που αποκαλείται ζωή..να με συγχωράτε για τα πρέπει μου αλλά μόνο αυτά μου έμειναν..όλα τα άλλα τα ξεθώριασε η εσωτερική μοναξιά..και όχι μόνο αυτή η μοναχικότητα που απορρέει όταν πιάνω τα τσιγάρα μου...

Και επιτέλους ας πάψουμε όλοι και ας σκεφτούμαι-είναι όμορφο να σκεφτόμαστε έντονα..είναι όμορφο να μην οχυρωνόμαστε στα εγώ μας.και εγω πάλι πρώτος θα είμαι που θα μιλάω για ομάδες και για αυτό το γαμημένο μαζί-μαζί όσο και να σας φοβίζει..όσο και να σας κάνει να φαίνεστε στα μάτια μου σαν ετοιμόρροπα αγάλματα..

Έχουμε μάθει να φοβόμαστε και όχι να τολμάμε..
και ας μην βγάζει τίποτα ποιητικό αυτή η γραφή και ας είναι το χειρότερο που έχω γράψει...

Πάλι αύριο μια πρόταση θα ξεκινήσω..


Δεν υπάρχουν σχόλια: