Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Αζήτητα

Άλλος ένας μήνας στα αζήτητα..
να φτύνω κάθε βράδυ την σαπίλα της ψυχής μου..

και αυτές οι ατελείωτες ώρες πάνω σε ένα τροχοφόρο..
που οι σκέψεις με κατακλύζουν..
να μην μπορώ να τις σταματήσω όσο και να θέλω..

να βλέπω τις σκαμμένες απο την δουλειά φάτσες..
τα δήθεν ατσαλάκωτα πρόσωπα των προνομιούχων..
και να σκέφτομαι πως η απομόνωση ίσως να είναι ο μόνος δρόμος..

και τότε είναι που σταματώ σε μια άκρη για να μην ξεχάσω τις σκέψεις μου.
τις πληκτρολογώ με αγωνία να τις φυλακίσω..
και έτσι γελάω με την ματαιοδοξία μου..

κάθε μεσημέρι καίγεσαι απο ένα πόνο αβάσταχτο..
πεταλούδα ξάφνου γίνεσαι..σε φωτιά μεταμορφώνεσαι..
έτσι τραγουδάνε κάποιοι μαύροι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: