Ήρωες

θέλω να ξεφύγω απο την μάζα των ηρώων
Με τους άχρηστους θε να ταχθώ..
που κάθονται στην γωνιά μονάχοι..
υφαίνοντας τις σκέψεις τους..

σωματοφύλακας και αδερφός θα γίνω,
θα θαυμάζω την κάθε τους δραστηριότητα,
που μέσα από την ασχήμια της κίνησης
φαίνεται η ανθρωπιά και η ουσία-
η αυθεντικότητα και η τόλμη..

Αυτούς του περιθωρίου θα κάνω φίλους
ν'αφουγκραζόμαστε της ζωής την μυρωδιά-
του θανάτου την σιωπή..

και θ'αφήσουμε σ'αυτούς τους ήρωες
να περιφέρουν τα όμορφα επιφανειακά τους πρόσωπα,
εδώ και εκεί-να τα παζαρεύουν για ψωροδεκάρες
και όταν τα φώτα και οι προβολείς τα κάψουν,
σε μας θα ζητούν μια αγκαλιά..

για όλους- φίλε- υπάρχει το καταφύγιο της σκέψης,
κανείς όμως δεν το επιλέγει πρώτα..
τον δωροδοκούν με της ύπαρξης την ρηχή τη δόξα
και σαν απαίδευτο παιδί πηδά και δοκιμάζει..

΄΄κρίμα,κρίμα το παιδί'' που λέει και ένας δικός μας...